De meestgebruikte normen voor vlamvertragende kleding
EN ISO 11612 en de aanvulling EN ISO 11611 zijn twee relevante normen met betrekking tot bescherming tegen hitte en vlammen. Veel van de uitgevoerde tests komen overeen, maar EN ISO 11611 is specifiek vereist in werkomgevingen waar werknemers laswerkzaamheden en verwante processen uitvoeren.
In de ISO 11613-norm zijn testmethoden en minimale prestatievereisten vastgelegd voor beschermende kleding die wordt gedragen door brandweerlieden die betrokken zijn bij ondersteunende activiteiten op het gebied van brandbestrijding.
Wat is EN 11612?
EN ISO 11612 of 'NEN-EN-ISO 11612:2015' is de huidige internationale norm voor kleding ter bescherming tegen hitte en vlammen. Beschermende kleding die voldoet aan de vereisten van EN ISO 11612 is speciaal ontworpen om de gebruiker te beschermen tegen hitte en/of vlammen.
Inzicht in test A, B, C, D en E en de prestatieniveaus van EN ISO 11612
Om je vlamvertragende beschermende kleding te laten voldoen aan EN ISO 11612, moet het doeksoort van je keuze ten minste twee tests doorstaan: de A-test (vlamspreiding) en ten minste één van de volgende tests:
- B-test (convectiehitte)
- C-test (stralingswarmte)
- D-test (vloeibaar aluminium)
- E test (vloeibaar ijzer)
Ten tweede worden de testresultaten ingedeeld in verschillende prestatieniveaus. Dit betekent dat je niet alleen moet weten of een doek de test heeft doorstaan, maar ook in welke mate. Dit prestatieniveau is gerelateerd aan de impact van het risico. De drie prestatieniveaus in de E-test geven bijvoorbeeld het beschermingsniveau aan dat het kledingstuk biedt tegen verschillende hoeveelheden vloeibaar ijzer.
- E1: 60 tot <120 gram vloeibaar ijzer
- E3: >200 gram vloeibaar ijzer
Afhankelijk van het risiconiveau van jouw unieke werkomgeving heb je een doek nodig die voldoet aan een bepaald prestatieniveau.
